1st impression bila tengok gambar seorang lelaki ni, serius sangat kacak.
Kemas berkemeja warna merah jambu, berkaca mata hitam. Rambut berminyak tersisir rapi. Membawa imej seorang lelaki berkerjaya bagus.
Sememangnya lelaki kacak tadi memiliki kerjaya yang bagus, gaji yang lumayan dan gaya hidup mewah. Di tambah dengan perwatakan yang menarik menyempurnakan imej seorang lelaki kacak dambaan setiap wanita.
Itu cerita beberapa tahun lepas sebelum aku bertemu lelaki kacak itu. Lelaki kacak yang dulunya kacak sudah bertukar menjadi lelaki biasa dengan status yang baru. Lelaki biasa ini sudah tiada kerjaya yang bagus, tiada gaji yang lumayan, hanya menjalani hidup hari-hari sebagai lelaki biasa.
Tapi syukurlah, saat kemewahan meninggalkan si lelaki biasa. Masih ada wanita besi yang kekal di belakang beliau. Lelaki biasa juga punya sebatang tongkat, pelengkap imej baru beliau sebagai seorang oku.
Beliau teringat lagi saat hari terakhir sebagai lelaki kacak. Beliau hanya menjalani hari-hari biasa di pejabat dengan rutin biasa sebagai lelaki kacak yang bekerjaya. Tanpa lansung terdetik dalam hati, hari esok beliau akan berubah 180○ menjadi lelaki biasa. Bukan sekadar lelaki biasa yang biasa-biasa. Tetapi lelaki biasa tanpa pancaindera.
Aku tak tahu, sebanyak mana kekuatan yang diperlukan lelaki biasa itu untuk bangkit dari kejatuhan sebagai lelaki kacak lalu menjadi seperti lelaki biasa yang aku jumpa buat pertama kalinya.
Lelaki biasa inilah yang mengajarkan aku erti cukup.
